เพลงชาติไทย

ประเทศไทยมีเพลงชาติอย่างเป็นทางการมาแล้วตั้ง ปี พ.ศ. 2475 หรือเป็นเวลา 78 ปีมาแล้ว โดยก่อนหน้านี้ถึงแม้ว่าจะไม่มีเพลงประจำชาติเลยก็ตาม แต่ด้วยธรรมเนียมปฏิบัติของชาวยุโรปที่เข้ามาติดต่อราชการกับประเทศสยามในขณะนั้นได้มีการใช้เพลงชาติของเค้ากันแล้ว ดังนั้นในสมัยนั้นก่อนที่จะมีการเปลี่ยนการปกครองจากระบอบสมบูรณยาสิทธิราชมาเป็นระบอบประชาธิปไตย ประเทศสยามจึงได้นำเอาเพลงที่ใช้บรรเลงเพื่อเป็นการสรรเสริญพระบารมีแด่องค์พระมหากษัตริย์มาใช้เป็นเพลงชาติสยามไปก่อน พอมีการปฏิวัติสยาม พ.ศ. 2475 แล้วคณะราษฎร์ จึงมอบหมายให้พระเจนดุริยางค์ (ปิติ วาทยะกร) เป็นผู้แต่งทำนองเพลงชาติขึ้น โดยส่วนเนื้อร้องของเพลงชาตินั้น คณะผู้ก่อการได้ทาบทามให้ขุนวิจิตรมาตรา (สง่า กาญจนาคพันธ์) เป็นผู้ประพันธ์ ต่อมาอีก 2 ปีรัฐบาลต้องการเปลี่ยนเนื้อร้องของเพลงชาติใหม่ ในปี พ.ศ. 2477 รัฐบาลจึงได้จัดให้มีการประกวดเนื้อร้องเพลงชาติใหม่ ผลปรากฏว่าเนื้อร้องของขุนวิจิตรมาตรายังคงได้รับการรับรองให้ใช้ต่อไปอีก แต่ได้มีการเพิ่มเนื้อร้องของนายฉันท์ ขำวิไล เข้าต่อท้ายขึ้นอีก 2 บททำให้เนื้อร้องเพลงชาติยาวมากจนไม่เป็นที่นิยม แต่ในปีพ.ศ. 2482 ประเทศสยามได้เปลี่ยนชื่อประเทศใหม่มาเป็นประเทศไทยจึงจำเป็นต้องมีการปรับปรุงเนื้อร้องใหม่กันอีกครั้งรัฐบาลจึงได้จัดประกวดเนื้อร้องเพลงชาติไทยใหม่เพื่อให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงชื่อประเทศ โดยกำหนดเงื่อนไขให้ยังคงต้องใช้ทำนองเพลงของพระเจนดุริยางค์อยู่เช่นเดิม แต่กำหนดให้มีเนื้อร้องความยาวเพียง 8 วรรคเท่านั้น และต้องปรากฏคำว่า “ไทย” ซึ่งเป็นชื่อประเทศให้อยู่ในเพลงด้วย ผลการประกวดปรากฏว่าเนื้อร้องของพันเอกหลวงสารานุประพันธ์ ซึ่งส่งเข้าประกวดในนามกองทัพบกได้รับรางวัลชนะเลิศ รัฐบาลไทยจึงได้ประกาศรับรองให้ใช้เป็นเนื้อร้องเพลงชาติไทยอย่างเป็นทางการ โดยได้แก้ไขคำร้องจากต้นฉบับที่ส่งเข้าประกวดเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ในวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. […]